خانه استاد حسین بهزاد مینیاتوریست بزرگ ایران

۲۰ سال بعد و در سن ۴۱ سالگی وی رهسپار پاریس شد و در آنجا به مطالعه هنر دنیای جدید پرداخته و همزمان روی مینیاتورهایی از ژاپن و چین کار می‌کرد. بعد از سیزده ماه به وطن بازگشت و نتیجه مطالعات خویش را در آثار جدید خود ارائه کرده و در اختیار عموم قرار دارد. بهزاد سال‌ها کارمند فنی اداره کل باستانشناسی و استاد مینیاتور هنرستان هنرهای زیبای تهران بود. استاد حسین بهزاد در حالی که ۷۴ سال داشت در ۲۱ مهرماه ۱۳۴۷ بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.

خوشبختانه خانه این استاد بزرگ نقاشی هنوز پابرجاست. خانه‌ای با نمای آجری که در تهران خیابان آزادی، خیابان نوفلاح، نبش خیابان کلهر واقع شده است. بنابر اطلاعات منتشر شده توسط کمیته پیگیری حفاظت از خانه‌های تاریخی تهران، این خانه از سال ۱۳۷۱ به سازمان میراث فرهنگی واگذار شده و طبق درخواست پسر استاد بهزاد قرار بود به موزه تبدیل شود، اما همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد و هم اکنون تحت اختیار معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی است. کسانی که روزگاری در این خانه رفت و آمد می‌کردند می‌گویند: «در این خانه نقش‌ها و طرح‌ها بر بوم‌های نقاشی جاویدان شده و رنگ‌ها در هم می‌آمیختند». اما متاسفانه اکنون کورسویی از هنر و تاریخ در آن دیده نمی‌شود. حالا دیگر اسم «خانه بهزاد» برای خیلی‌ها ناآشناست. ساکنان محله هر روز بی‌تفاوت از کنارش رد می‌شوند. روزگاری خیابان مجاور خانه استاد به نام بهزاد نامگذاری شده بود اما پس از انقلاب اسلامی این نام تغییر کرد و حالا حتی بر روی یک کوی نیز نام و نشانی از او در این شهر نیست.

دوران نوجوانی حسین به سختی سپری شد. بعد از فوت پدر خانواده وی در شرایط بد مالی قرار داشتند. بعد از مدتی مادر، برای رهایی از فشارهای مالی مجددا ازدواج کرد و به اصفهان رفت. در چنین شرایطی حسین مجبور بود برای گذران زندگی به شدت کار کند. کسب و کارش در حجره قلمدان سازی در حال پیشرفت بود که ناگهان دچار بیماری سختی شد. وی برای درمان بیماری خود به تهران آمد و در این مدت در منزل یکی از دوستان پدربزرگش به نام فتوح السلطنه زندگی می‌کرد. در این دوره استاد بهزاد علاوه بر گذران دوران سخت بیماری به کمک فتوح السلطنه که هنر مینیاتور را به خوبی می‌شناخت، کتاب خمسه نظامی را تصویرسازی کرد.