تاریخچه نوآوری ها در طراحی صندلی

نویسنده: naseri تاریخ: خرداد ۱۹, ۱۴۰۲

صندلی گهواره اثری از Thonet

صندلی گهواره ای اثری از Thonet

در قرن نوزدهم مواد و تکنولوژی های جدید زمینه ساز انقلابی در طراحی محصولات شدند. انقلابی که صنعت مبلمان هم از نتایج آن بی بهره نماند. شرکت تونت (Thonet) از پیشگامان این جریان بود. تونت تکنولوژی خم کردن چوب های بزرگ را برای تولید مبلمان در اواسط قرن ۱۹ به کار برد. در این تکنیک برای خم کردن چوب های خراطی شده، آن ها را در دیگ های بخار آب با دمای ۱۰۶ درجه سانتی گراد قرار می داند و سپس چوب های نرم شده را به وسیله قالب های آلومینیومی، به شکل دلخواه در می آوردند و بعد از خشک شدن در ساخت مبلمان مورد استفاده قرار می دادند.

نوآوری‌های دیگری که در این مجموعه اعمال شد، اتصال قطعات با کمک پیچ‌ها بود. این ایده کارگران قادر می ساخت تعداد زیادی صندلی را به طور همزمان و بدون وابستگی به یکدیگر تولید کنند. اتفاقی که البته بدون تقسیم کار و انتقال قطعات هر صندلی امکان پذیر نبود.

صندلی ۲۱۴ اثری از Thonet

صندلی ۲۱۴ محصول تونت موفق ترین محصول صنعتی و اولین صندلیِ تخت (Flat) با طراحی ساده در جهان است. این صندلی در کل از چند قطعه و چند پیچ و مهره تشکیل شده است که می توان آن را به راحتی مونتاژ کرد. قطعات ۳۶ صندلی ۲۱۴ در کنار هم در یک متر مکعب بسته بندی می شدند. تونت با این ایده محدودیت های تکنولوژی خمش، به عبارت دیگر عدم امکان گرفتن شعاع های کوچکتر و همچنین ایجاد شکل خمیده پشتی صندلی ها را رفع کرد

صندلی B3 Wassily اثری از Marcel Breuer

صندلی B۳ Wassily اثری از Marcel Breuer

مارسل بروئر (Marcel Breuer) که در باهاوس تدریس می کرد با ایده گرفتن از خم های لوله های فولادی در دوچرخه، دست به طراحی صندلی زد و در سال ۱۹۲۵ صندلی معروف «ب۳ واسیلی» (B۳ Wassily) را تولید کرد. او این صندلی را به یاد استاد و همکار خود واسیلی کاندیسکی (Wassily Kandinsky) نام گذاری کرد. بروئر در نظر داشت انقلابی همانند انقلاب تونت در صنعت مبلمان به راه بیاندازد. علاوه بر این تبدیل ساختار سنگین مبلمان به لوله های فلزی تو خالی اتفاقی بدیع بود. البته ناگفته نماند که هنگام ساخت این صندلی اتصال و مونتاژ تعداد زیادی لوله های فولاد مشکل بزرگی ایجاد کرد اما بروئر به کار خود ادامه داد تا واسیلی به ظریفترین حالت متولد شد. صندلی ای که به عنوان یکی از راحتترین صندلی های تاریخ طراحی مبلمان شناخته می شود.

صندلی مدل M33 اثری از Mart Stam

صندلی مدل S۳۳ اثری از Mart Stam

دقیقاً در نقطه دیگری از جهان مارسل بروئر، معمار هلندی مارت استام (Mart Stam) در سال ۱۹۲۶ صندلی مدل S۳۳ را با استفاده از لوله های فولادی جوش داده شده، ساخت. طراحی هوشمندانه این صندلی بر اساس حداکثر استفاده از مواد و فن آوری و بدون هیچ گونه تزئینات اضافی و با احترام کامل به تکنولوژی و بدون پایه های عقبی ساخته شده است. تفاوت این دو صندلی در این است که در صندلی مدل بروئر از فولاد لوله ای با پوشش کروم استفاده شده که دارای شعاع خمشی بیشتری است. در دید کلی نیز صندلی بروئر دارای مقاومت بالاتری است و نشستن راحت را تضمین می کند.

صندلی مدل MR 10 اثری از Mies van der Rohe

صندلی مدل MR ۱۰ اثری از Mies van der Rohe

در همان حوالی زمانی میس وندرروهه (Mies van der Rohe) صندلی MR ۱۰ را با تکنیکی مشابه طراحی و تولید کرد. این صندلی که دیدی معمارانه داشت در سال ۱۹۲۷ رونمایی شد.

صندلی مدل ۳۱ و ۴۱ اثری از Alvar Aalto

از نظر آلوار آلتو (Alvar Aalto)، استفاده از تکنولوژی لوله های خمیده و مبلمان فلزی بسیار اقتصادی و سودمند بود؛ اما او حس سردی که این لوله های فلزی به انسان منتقل می کنند را مشکلی اساسی می دانست. آلتو دوست داشت مردم وقتی بر روی صندلی می نشینند احساس گرما و آرامش داشته باشند. به همین دلیل صندلی مدل ۳۱ را طراحی و با چوب درخت توس (غان) که حالتی ارتجاعی و انعطاف پذیر دارد، تولید کرد.

او در این صندلی به یک هماهنگی بی سابقه ای از مواد دست یافت و در قسمت نشیمن لمینت چوب را به کار برد. ساختار چوبی این صندلی نسبت به لوله های فولادی از شکنندگی کمتری برخوردار هستند. آلتو صندلی مدل ۴۱ را بعد از تحقیقات زیادی، بسیار سبک و با هدف برآوردن کردن عملکرد خاص، در سال ۱۹۳۱ برای یک آسایشگاه روانی طراحی کرد. آلتو که نتوانسته بود به همکاری مورد دلخواهش با تولید کنندگان برسد در سل ۱۹۳۵ شرکت خود را با نام آرتک (Artek) تاسیس کرد. در این شرکت ترکیب محصولات صنعتی هوشمند با زندگی انسانی و تعادل بین هنر و فناوری ایده اصلی طراحی و تولید محصولات بود.

صندلی با تخته های چندلایه LCW اثری از Charles و Ray Eames

صندلی LCW اثری از Charles و Ray Eames

ری و چارلز ایمز (Charles و Ray Eames) از جمله طراحان و معمارانی بوده اند که نام آنها در بیشترین مقالات طراحی به عنوان مهم‌ترین طراحان قرن بیستم آورده شده است. ساخت صندلی با چوب های تخته سه لایه با منحنی های پیچیده نوآوری این زوج در طراحی صندلی بود.

در طول جنگ جهانی دوم چارلز به استخدام نیرو هوایی امریکا درآمد و در طی این مدت تحقیقات خود را بر روی ماده جدیدی به نام پلی وود (plywood) یا همان تخته های سه لایه آغاز کرد. هدف چارلز این بود که به محصولی ارزان قیمت، سبک و با کیفیت دست پیدا کند. چارلز و ری در طی تحقیقات خود در سال ۱۹۴۶ صندلی هایی با تخته های چندلایه به نام LCW و LCM را طراحی کردند و بعد از مدتی نمونه های دیگری از آن ها را هم تولید کردند. در این صندلی‌ها چوب برای اولین بار نه تنها در یک محور که در چند محور خم و تا شده بود، درست مثل کاغد. از طرف دیگر صندلی های ایمز بالاترین کیفیت مورد انتظار از محصولی برای نشستن و راحتی هنگام نشستن را ارائه دادند که در آن زمان در صنعت مبلمان غیرقابل ‌تصور بود.

صندلی کاربردی ساخته شده از اسفنج از سری Up اثری از Gaetano pesce

صندلی Up اثری از Gaetano Pesce

اما کمی که جلوتر بیایم به آثار طراح ایتالیایی به نام گائتانو پسچه (Gaetano Pesce) بر میخوریم. او در سال ۱۹۶۹ یک صندلی راحتی، با شکل و شمایلی کاملا متفاوت را وارد بازار کرد. جنس این صندلی فوم پلی اورتان است (Polyurethane) است. این صندلی به صورت یک فوم فشرده در بسته بندی بدون هوا عرضه می شود و در هنگام باز کردن بسته بندی، صندلی به آرامی شکل می گیرد و گسترش میابد.

صندلی Chassis اثری از Stefan Diez

استفان دیز (Stefan Diez) مانند پژوهشگری مدرنیست دست به طراحی یک صندلی زد که وزن بسیار کم، مقاومت و هماهگی بصری بین عناصر مهمترین ویژگی آن بودند. صندلی Chassis در سال ۲۰۱۱ با این خصوصیات و برای شرکت Wilkhahn طراحی شد که تمرکزش بر تولید مبلمان ارگونومیک است. در طراحی و تولید کلاف و ساختار این صندلی تکنولوژی به کار رفته که تا آن زمان در صنعت مبلمان مورد استفاده قرار نگرفته بود. «سازه فضاکار» سازه‌ ای است خرپامانند، که یه سبب نوع اتصالات و فرم قرارگیری آن سبک و در عین حال در برابر فشار و کشش محکم است و همچنین مقاومت خمشی دارد. این تکنولوژی پیشتر در طراحی شاسی خودرو، پل و … به کار می رفت.

طراحی و ساخت صندلی با ایده تنه درخت اثری از mischer و traxler

صندلی “ایده ای از یک درخت” اثر Mischer و Traxler

اما نوآوری دیگر در طراحی صندلی دیدگاه رادیکالی به رابطه بین تکنولوژی و طراحی دارد. دو طراح جوان اتریشی Mischer و Traxler در سال ۲۰۱۲ نشیمنی را طراحی کرده اند که تنها تکنولوژی به کار رفته در آن نور خوشید است! «ایده ای از یک درخت» اسم این صندلی است. در این پروژه الیاف و رزین و رنگ به دور یک قالب مکعبی شکل پیچیده می شوند و بعد از خشک شدن یک نشیمن با دوام و مقاوم تولید می شود. اما نکته مهم در این است چرخیدن قالب به دور خودش و موتوری که آن را می چرخاند با انرژی خورشیدی کار می کند. یک سلول خورشیدی تنها منبع انرژی پروسه تولید است. بنابراین اگر هوا ابری باشد، دستگاه به آرامی میچرخد و یا متوقف می شود و قسمتی از محصول نهایی ضخامت کمتری خواهد داشت.

همچنین رنگی که محصول نهایی به خود میگیرد به شدت تابش خورشید و سریع تر خشک شدن آن بستگی دارد. این صندلی به نوعی یک محصول طبیعی است. محصولی که در خل آن و هر لحظه از فرآیند تولیدش هزار احتمال وجود دارد و در نهایت مثل هر جزء دیگری از طبیعیت، هیچ دو نمونه آن دقیقا مشابه همدیگر نیستند و جالب اینکه در ایجاد این تفاوت انسان نقش مستقیمی نداشته است.

منبع: خوگرنیوز

به این مطلب علاقه داشتید؟

میانگین امتیازها ۰ / ۵. تعداد افراد امتیاز دهنده: ۰

اولین نفر باشید که برای این مطلب امتیاز ثبت می کنید.