با چارلز و ری ایمز نامهای جاودان صنعت مبلمان آشنا شویم
حدود ۴۰ سال از مرگ چارلز ایمز (۲۱ آگوست ۱۹۷۸) و ۳۰ سال از درگذشت همسر و شریک تجاری خلاق او یعنی ری ایمز (۲۱ آگوست ۱۳۸۸) میگذرد. با این وجود، گذشت این سالها چندان تأثیری در ماندگاری طرحهای پیشگامانه آنها نداشته است. بسیاری از ما این زوج موفق را با صندلیهای ایمز میشناسیم. محصولی که نزدیک به نیم قرن از ساخت اولین نمونههای آن میگذرد اما به طرز عجیبی همچنان با انواع سبکهای مختلف دکوراسیون داخلی تناسب دارد.
چارلز ایمز و همسرش در سال های جوانی
چارلز ایمز
چارلز ایمز در سال ۱۹۰۷ در سنت لوئیس میسوری متولد شد. او در دانشگاه واشنگتن در رشته معماری تحصیل میکرد اما پس از دو سال تحصیل خود را نیمهکاره رها کرد و شرکت معماری خود را تأسیس نمود. ملاقات ایمز با دو معمار مشهور یعنی الیل (Eliel) و ائرو سارنین (Eero Saarinen) مسیر زندگی را به کلی تغییر داد. الیل او را تشویق کرد تا تحصیلات خود را در آکادمی هنر کرانبروک (Cranbrook) در ایالت میشیگان ادامه دهد. آنجا بود که چارلز ایمز با همسر آینده خود یعنی ری آشنا شد و در سال ۱۹۴۱ با او ازدواج کرد. آنها پس از ازدواج به لس آنجلس نقل مکان کردند و از همان ابتدا در کنار یکدیگر فعالیت خود را آغاز نمودند.
صندلی LCW (Low/Lounge Height Chair Wood) که چارلز ایمز با استفاده از تخته سه لا ساخت
در میشیگان، چارلز به همراه دوست خود سارنین یک صندلی جدید از مادهای نوظهور با نام پلی وود (plywood) یا همان تخته سهلایی طراحی کرد. با شروع جنگ جهانی دوم برنامههای آنها برای بازاریابی و فروش محصول خود نیمهکاره رها شد. با توجه به تعداد زیاد مجروحان جنگ، نیاز فوری به نوع جدیدی از آتل یا اسپلینت (splint) احساس میشد. از اینرو، چارلز و ری با استفاده از تخته سهلایی نوع جدیدی از آتل را ساختند که هم قیمت آن ارزانتر و هم ساخت آن سریعتر از مدلهای دیگر بود.
خانه چارلز و ری ایمز که توسط خود آنها در سال ۱۹۴۹ طراحی شد
طراحی برای زندگی
پس از جنگ جهانی دوم، نسل تازهای از شهرها خواستار نوع جدیدی از دکوراسیون بودند. دکوراسیونی که در عین زیبایی با درآمد متوسط بسیاری از خانوادههای پس از جنگ تناسب داشته باشد. از این رو، چارلز و ری ایمز فرصت را مناسب دیدند و پس از تأسیس استودیو طراحی خود در LA طرحهای خود را ارائه دادند. مبلمانی که آنها طراحی میکردند زیبا و با هدفی خاص ساخته میشد. آنها مبلمان خود را متناسب با سبک زندگی متوسط آمریکایی طراحی میکردند و بنابراین علاوه بر قیمت ارزان و زیبایی، ابعاد مناسب و ماندگاری طولانی نیز از دیگر ویژگیهای این محصولات بودند.
صندلی DSW (Dining Height Side Chair) طرحی از چارلز و ری ایمز در سال ۱۹۵۰
ری ایمز معتقد بود «آنچه خوب کار میکند بهتر از چیزی است که خوب به نظر میرسد، زیرا آنچه خوب کار میکند، ماندگاری بیشتری دارد». در حقیقت این یک مفهوم جدید نبود. سالها پیش از جنگ جهانی دوم، مدرسه هنر و معماری باهاوس (Bauhaus) در آلمان این هدف را پیش روی خود گذاشته بود و مدیران آن معتقد بودند چیزهایی وجود دارند که درست به اندازه زیبایی در معماری و طراحی مبلمان اهمیت دارند. اگرچه با روی کار آمدن حکومت نازیها در آلمان فرصتی برای طرح تمام ایدههای باهاوس باقی نماند اما سالها بعد، چارلز و ری ایمز این مفهوم را به یک جریان اصلی در طراحیهای خود تبدیل کردند. طرحهای آنها برای طیف وسیعی از مخاطبان از مدیران خوش ذوق جوان تا هنرمندان و روشنفکران زیبا و جذاب و برای بسیاری از مردم در دسترس بودند.
ری ایمز (ray eames)
ری ایمز
ری در سال ۱۹۱۲ در ساکرامنتو کالیفرنیا متولد شد. او در نیویورک زیر نظر اکسپرسیونیستی آلمانی به نام «هانس هوفمن» نقاشی میکرد. ری همواره احساس میکرد که کار حرفهایاش فاصله چندانی با حوزه مطالعاتیاش ندارد. سالها بعد هنگامی که ری ایمز، طراحی موفق شده بود، عنوان کرد که «من هرگز دست از نقاشی کردن نکشیدم، تنها پالتم را تغییر دادم.»
چارلز پس از ازدواج با ری متوجه شد که او میتواند به یک رقیب جدی برایش تبدیل شود. چارلز معتقد بود «هر چیزی که من میتوانم انجام دهم، ری بهتر آن را انجام میدهد»؛ اما جهان فرصت زیادی برای کشف استعدادهای ری ایمز نداشت. در زمانی که صنعت عرصهای مردانه تلقی میشد و کمتر کسی زنان را به عنوان طراح میپذیرفت، ری ایمز اغلب در سایه نام همسر خود فراموش میشد. هنگامی که در سال ۱۹۴۸ و ۱۹۵۲ شرکت هرمان میلر کاتالوگهایی از آثار ایمز را منتشر کرد نامی از ری در آنها به چشم نمیخورد، این در حالی بود که او در بسیاری از پروژهها با همسر خود همکاری برابر داشت.
صندلی Eames Lounge
چارلز و ری ایمز در دهه ۱۹۵۰ کار خود را در زمینه معماری و طراحی مبلمان مدرن آغاز کردند. آنها از پیشگامان استفاده از موادی مانند فایبرگلاس و رزینهای پلاستیکی در مبلمان بودند. در کارنامه کاری آنها بیش از ۲۰ اثر ماندگار به چشم میخورد که از مهمترین آنها میتوان به صندلیهای معروف ایمز و صندلی Eames Lounge اشاره کرد. صندلی Eames Lounge مبلمانی ساخته شده از تخته سهلا و چرم بود که توسط چارلز و ری ایمز و به سفارش شرکت هرمان میلر طراحی شد. نمونههایی از این مبلمان در بخشی از مجموعه دائمی موزه هنر مدرن نیویورک وجود دارد.
مبل Eames Sofa که در سال ۱۹۸۴ و پس از مرگ چارلز ایمز تولید شد
چارلز و ری ایمز علاوه بر طراحی مبلمان، در زمینه تولید فیلم نیز فعالیت داشتند و از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۷ بیش از ۱۰ فیلم بلند و کوتاه را تولید کردند و به نمایش گذاشتند.
سرانجام چارلز ایمز در سال ۱۹۷۸ درگذشت. دقیقا ده سال بعد یعنی در سال ۱۹۸۸ نیز همسر او ری ایمز چشم از جهان فروبست. با وجود گذشت چند دهه از مرگ چارلز و ری ایمز، هنوز هم طرحهای آنها معیاری برای طراحان مبلمان و دکوراسیون محسوب میشوند. در سال ۱۹۷۹ موسسه سلطنتی معماران بریتانیا، چارلز و ری ایمز را شایسته دریافت مدال طلای سلطنتی دانستند. آنها تا زمان مرگ چارلز نیز به طور مشترک بر روی یک مبلمان راحتی به نام Eames Sofa کار میکردند. اگرچه عمر چارلز به اندازهای نبود که نتیجه کار خود را ببیند اما ری این طرح را ادامه داد تا سرانجام در سال ۱۹۸۴ به تولید انبوه رسید.
Comments are closed.